ရွမ္းေသာင္းက်န္းသူလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားဖြဲ႕စည္းျခင္း။
ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ားသည္ ပေဒသရာဇ္ အာဏာစြန္႔လႊတ္ရမည္ကို စိုးရိမ္ၾကသည့္အတြက္ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္၊ ႏွစ္ဦးပိုင္းမွစ၍ ႏိုင္ငံေရး ဆူပူမႈမ်ားျပဳလုပ္ရန္ လႈ႔ံေဆာ္မႈ၊ ရွမ္း-ဗမာ မုန္းတီးေရးေသြးခြဲမႈႏွင့္ ၁ဝ ႏွစ္ျပည့္လွ်င္ ျပည္ေထာင္စုမွ ခြဲထြက္ေရး ဦးတည္လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို စတင္ခဲ့ပါသည္။ ေငြေၾကး၊ လူ၊ လက္နက္စုေဆာင္းျခင္း၊ ေလ့က်င့္ သင္တန္းေပးျခင္း မ်ားကို ျပဳလုပ္လာခဲ့ၾကပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ထိုစဥ္ကတ႐ုတ္ျဖဴတပ္မ်ား ဝင္ေရာက္ အေျချပဳထားသည့္ ရွမ္းျပည္နယ္အေရွ႕ပိုင္းမွ က်ိဳင္းတုံနယ္တြင္ ေစာ္ဘြားမ်ိဳးႏြယ္မ်ားဦးစီး၍ လက္နက္ကိုင္ ဆူပူေရးအ တြက္ ေဒသႏၲရကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ႕အသြင္ျဖင့္ လူငယ္မ်ားကို ေလ့က်င့္ဖြဲ႕စည္းလာခဲ့ပါသည္။ သက္ဆုိင္ရာမွ အေရးယူ ထိန္းသိမ္းေသာအခါ က်ိဳင္းတုံေစာ္ဘြား၏ ဦးေလးေတာ္စပ္သူ စိုင္းႏြဲ႕သည္ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ သုိ႔တိမ္းေရွာင္ကာ လူအင္အားစုေဆာင္း ဖြဲ႕စည္းေလ့က်င့္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။
၆။ လက္နက္ကိုင္တိုက္ခိုက္လာျခင္း။ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၂၁ ရက္ေန႔တြင္ စိုင္းႏြဲ႕သည္ ႏြံစစ္ဟန္ (ေခၚ) ရဲရင့္ေသာရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ားအဖြဲ႕အမည္ျဖင့္ ရွမ္းေသာင္းက်န္းသူအဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ကို ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ ေဟြပုေတာ ခန္႔မွန္းေျမပုံၫႊန္း (အယ္လ္တီ-၈၅၅၆)တြင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါသည္။ ယင္းသတင္းကို ၾကားသိရ ေသာအခါ ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပိုင္း)မွ လူငယ္မ်ားႏွင့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားတစ္သုတ္ၿပီး တစ္သုတ္ လာေရာက္ ပူးေပါင္းခဲ့ၾက၍ အင္အား ၄ဝဝ ခန္႔ စုစည္းမိေသာအခါ ဌာနခ်ဳပ္ကို ထိုင္းႏုိင္ငံ အတြင္းရွိ ပန္းေတာင္း ခန္႔မွန္ေျမပုံၫႊန္း (အယ္လ္တီ-၉၃၂ဝ) သို႔ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ၿပီး ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ တစ္ခုကိုလည္း က်ိဳင္းတုံနယ္အတြင္း ထားရွိခဲ့ပါသည္။ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ ၎အဖြဲ႕သည္ ပြဲဦးထြက္ အျဖစ္ ပုံပါက်င္စခန္းကို တိုက္ခိုက္ခဲ့ရာ ရွမ္းေသာင္းက်န္းသူ ၁၈ ဦးေသဆုံးၿပီး ၃၆ ဦး ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ပါသည္။ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ား အာဏာစြန္႔လႊတ္ခဲ့ရၿပီးေနာက္ ေစာ္ဘြားမ်ား၏ မေက်နပ္မႈ ပိုမိုမ်ားျပားလာကာ လႈ႔ံေဆာ္စည္း႐ုံးခဲ့သျဖင့္ ရွမ္းေသာင္းက်န္းသူမ်ား ထပ္မံ၍ အင္အား ေတာင့္တင္းလာခဲ့ပါသည္။ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ ၂၁ ရက္ေန႔တြင္ စစ္ရဲတပ္မွ '' ဝ '' လူမ်ိဳးတပ္စုမွဴး ဗိုလ္ေမာင္ႏွင့္ ရွမ္းေသာင္းက်န္းသူမ်ား ပူးေပါင္းၿပီး တန္႔ယန္းကို တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ခဲ့ပါသည္။ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ တပ္မေတာ္မွ တန္႔ယန္းအား ျပန္လည္တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ခဲ့ပါသည္။
၇။ ရွမ္းေသာင္းက်န္းသူအဖဲြ႕အစည္းမ်ား ကဲြျပားလာျခင္း။ ႏြံစစ္ဟန္အဖြဲ႕အတြင္း၌ လူငယ္ႏွင့္လူႀကီး ပိုင္းအၾကား သေဘာထားကြဲလြဲမႈျဖစ္ေပၚလာၿပီး ၁၉၆ဝ ျပည့္ႏွစ္ လြယ္ပန္းေတာင္ အစည္းအေဝးတြင္ ေတာခို ရွမ္းတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ား ခြဲထြက္ကာ ခြန္ေသာ္တာ၊ ခြန္ၾကာဥ၊ စိုင္းလွေအာင္တို႔ ဦးစီးေသာ လြတ္ေက်ာက္ေဆာက္ (ေခၚ) ရွမ္းျပည္နယ္လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ (SSA) ကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါသည္။ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္၊ လြယ္ပန္းေတာင္ အစည္းအေဝးတြင္လည္း က်ိဳင္းတုံနယ္ေျမမွ ရွမ္းေသာင္းက်န္းသူေခါင္းေဆာင္မ်ား ခြဲထြက္ သြားၿပီး ဘုန္းႀကီးလူထြက္ ဦးကု႑လ (ေခၚ) ေက်ာက္ဝါးခမ္း ဦးစီးသည့္ စစ္ဟန္စစ္တိုင္း (ေခၚ) ရွမ္းအမ်ိဳးသား တပ္မေတာ္ကို ထူေထာင္ခဲ့သည္။ အလင္းဝင္ကြန္ျမဴနစ္ေဟာင္းျဖစ္ေသာ မိုးဟိန္းသည္ အလင္းဝင္မ်ားအတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ မတည္ေထာက္ပံ့ေငြမ်ားကို အလြဲသုံးစားျပဳကာ ေတာခို သြားခဲ့ၿပီးစိုင္းႏြဲ႕ထံမွ ၁၉၆ဝ ျပည့္ႏွစ္ တစ္ဝိုက္တြင္ သီးျခားခြဲထြက္ကာ ရွမ္းအမ်ိဳးသားေတာ္လွန္ေရး တပ္ေပါင္းစု (Shan Nationalities United Revolutionary Front-SNURF) အမည္ျဖင့္ မိုင္းကိုင္၊ လဲခ်ားနယ္ေျမတြင္ လႈပ္ရွားခဲ့ပါသည္။
၈။ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ (SSA) ။ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္တြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ အစိုးရ ျပဳလုပ္ေသာ ျပည္ တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲ၌ ရွမ္းေသာင္းက်န္းသူအဖြဲ႕မ်ား လာေရာက္ေဆြးေႏြးခဲ့ေသာ္လည္း ကိုယ္ပိုင္ ျပ႒ာန္းခြင့္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ လူမ်ိဳးစုအခြင့္အေရးႏွင့္ '' သီးျခားျပည္နယ္ရရွိေရး '' ဖက္ဒရယ္ စတိတ္မူ မ်ားကိုသာ အေသဆုပ္ကိုင္ ေဆြးေႏြးခဲ့သျဖင့္ ေဆြးေႏြးမႈမေအာင္ျမင္ခဲ့ပါ။ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္တြင္ မဟာေဒဝီ စဝ္နန္းဟိန္းခမ္းသည္ ျမဝတီ-မဲေဆာက္ လမ္းမွတစ္ဆင့္ ထုိင္းႏိုင္ငံသို႔ထြက္ေျပးခဲ့သည္။ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ အစပိုင္း တြင္ SSIA ခြန္ၾကာႏု၊ စိုင္းလွေအာင္အဖြဲ႕ႏွင့္ SNURF မိုးဟိန္းအဖြဲ႕တို႔ပူးေပါင္း၍ မဟာေဒဝီ စဝ္နန္းဟိန္းခမ္း အား နာယကအျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ၿပီး ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ (SSA) ကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ မိုးဟိန္းကို စစ္ေကာင္စီဥကၠ႒အျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ခဲ့ပါသည္။ စိုင္းလွေအာင္၊ ခြန္ၾကာႏု၊ စိုင္းပန္း၊ ဝါးခမ္းတို႔ ဦးစီးေသာ တပ္မဟာ ၄ ခုဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီး တပ္ရင္း ၁၂ ရင္း၊ လူအင္အား ၁,၆ဝဝ ခန္႔ ရွိခဲ့ပါသည္။(SSA) ဌာနခ်ဳပ္ကို ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းရွိ ဇင္းမယ္တြင္ထားရွိၿပီး တပ္မဟာမ်ားႏွင့္ တပ္ရင္းမ်ားမွာ ေအာက္ပါ အတိုင္း ျဖစ္ပါသည္-
(က) တပ္မဟာ(၁)။ တပ္မဟာမွဴးမွာ စိုင္းလွေအာင္ျဖစ္ၿပီး လက္ေအာက္တြင္ ပေလာင္ တပ္ရင္း ၂ ရင္း အပါအဝင္ တပ္ရင္း ၃ ရင္းျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားပါသည
(ခ) တပ္မဟာ(၂)။ တပ္မဟာမွဴးမွာ စိုင္းပန္ျဖစ္ၿပီး တပ္ရင္း ၂ ရင္းျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားပါသည္
(ဂ) တပ္မဟာ(၃)။ တပ္မဟာမွဴးမွာ ခြန္ၾကာႏုျဖစ္ၿပီး တပ္ရင္း ၄ ရင္းျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားပါသည္။
(ဃ) တပ္မဟာ(၄)။ တပ္မဟာမွဴးမွာ ဝါးခမ္း(ခ)ဆန္ႀကိဳင္းျဖစ္ၿပီး တပ္ရင္း ၃ ရင္းျဖင့္ ဖြဲ႕စည္း ထားပါသည္။
၉။ ၁၉၆၈ခုႏွစ္၊ ႏွစ္ဦးပိုင္းတြင္ ပေလာင္တပ္ရင္း ၂ ရင္းသည္ SSA မွခြဲထြက္သြားၿပီး သီးျခားရပ္တည္၍ ေက်ာက္မဲေဒသ၌လႈပ္ရွားခဲ့ပါသည္။ ၎ေနာက္ SSA ကိုလည္း စဝ္ေဆးဝိုင္ ဦးေဆာင္ေသာ ေျမာက္ပိုင္းတုိင္း(ေခၚ) တိုင္း(၁)ႏွင့္ မိုးဟိန္းဦးေဆာင္ေသာေတာင္ပိုင္းတိုင္း (ေခၚ)တုိင္း(၂) ဟူ၍ ခြဲျခား ဖြဲ႕စည္းလႈပ္ရွားခဲ့ပါသည္။ တိုင္း(၁)အား စဝ္ေဆးဝိုင္မွ ေခါင္းေဆာင္၍ တပ္ရင္း ၅ ရင္းျဖင့္ မိုင္းရယ္၊ ေဆာင္ႀကဲ၊ ေက်ာက္မဲ၊ နမၼတူနယ္ေျမမ်ား၌လည္းေကာင္း၊ တုိင္း(၂)အား မိုးဟိန္းမွေခါင္းေဆာင္၍ တပ္ရင္း ၃ ရင္းျဖင့္ လြိဳင္လင္၊ ေတာင္ႀကီး နယ္ေျမမ်ား၌ လႈပ္ရွားခဲ့ပါသည္။ တုိင္း(၁)သည္ ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ ပိုင္း ေဒသ၌ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ မလြဲမေရွာင္သာပဲ ထိေတြ႕ဆက္ဆံမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ရပါသည္။ ထိုအေျခအေနတြင္ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒကို ဆန္႔က်င္သည့္ တိုင္း(၂)မိုးဟိန္းအဖြဲ႕မွ မေက်မနပ္ျဖစ္ကာ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလအတြင္းတြင္ခြဲထြက္ၿပီး ရွမ္းျပည္နယ္တပ္ေပါင္းစု ေတာ္လွန္ေရးတပ္မေတာ္ (SURA) ကို ဖြဲ႕စည္းထူေထာင္ခဲ့ပါသည္။ မိုးဟိန္းခြဲထြက္သြားၿပီးေနာက္ တုိင္း(၂)အား ခြန္ၾကာႏုမွ ဆက္လက္ တာဝန္ယူခဲ့ပါသည္။
၁ဝ။ ရွမ္းျပည္တိုးတက္ေရးပါတီ (SSPP) ေပၚေပါက္လာျခင္း။ ယိမ္းယုိင္ခ်ည့္နဲ႔ေနေသာ SSA ကို ႏုိင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈေပးႏိုင္ရန္ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ ရွမ္းျပည္တိုးတက္ေရးပါတီ (SSPP)ကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါသည္။ ဥကၠ႒အျဖစ္ ခြန္ၾကာႏုမွေဆာင္ရြက္ၿပီး ဒုတိယဥကၠ႒အျဖစ္ ပြန္ဆိုင္း(ခ) စိုင္းပန္ႏွင့္ အုန္းေပါင္(ခ) စိုင္းျမင့္ေအာင္၊ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ခြန္သီရိတို႔မွ ေခါင္းေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ စစ္ေရး တာဝန္ခံအျဖစ္ စံပိန္(ခ) ေက်ာ္ခင္အား ဦးစီးေစၿပီး တိုင္း(၁) တပ္မဟာ(၁)၊ (၂)၊ တပ္ရင္း(၁၆)၊ (၂၁)၊ (၂၄)၊ (၂၅)အပါအဝင္ တပ္ရင္း ၄ ရင္း ကို ၁၉၇၂ ခုႏွစ္တြင္ ျပင္ဆင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါသည္။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္တြင္ စစ္ဟန္စစ္တိုင္း သီးျခားအဖြဲ႕မွ စိုင္းေနာ္မိန္းဦးစီး အင္အား ၅ဝဝ ေက်ာ္ခန္႔သည (SSPP) သို႔လာေရာက္ ပူးေပါင္းခဲ့ပါသည္။ ယင္းအင္အားစုမ်ားကို တပ္မဟာ(၇)ႏွင့္ တပ္ရင္း ၄ ရင္းအျဖစ္ တိုးခ်ဲ႕ဖြင့္လွစ္ခဲ့ပါသည္။
၁၁။ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၂၄ ရက္ေန႔တြင္ SSA သည္ ေတာခိုကာကြယ္ေရးအဖြဲ႕မ်ားျဖစ္သည့္ ကိုးကန္႔ (ေလာ္စစ္ဟန္အဖြဲ႕)၊ ဗင္းဝင္း(မဟာခမ္းအဖြဲ႕)၊ မန္မန္ဆိုင္ (လုိင္းအူးအဖြဲ႕)မ်ားႏွင့္ မဟာမိတ္အျဖစ္ ပူးေပါင္းကာ တုိင္း(၂)အျဖစ္ဖြဲ႕စည္းၿပီး ေလာ္စစ္ဟန္ကို ဦးစီးေစခဲ့ပါသည္။ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ SSPPတိုင္း(၂)မန္ပေလာင္စခန္းအား တပ္မေတာ္မွ ေအာင္သံလြင္စစ္ဆင္ေရးျဖင့္ ဝင္ေရာက္ ေခ်မႈန္းခဲ့သျဖင့္ ေလာ္စစ္ဟန္သည္ ထုိင္းႏုိင္ငံအတြင္းသို႔ ေျပးဝင္သြားခဲ့ပါသည္။ ေလာ္စစ္ဟန္အား ထုိင္းအစိုးရမွဖမ္းဆီးၿပီး ျမန္မာအစိုးရထံသို႔ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ လႊဲေျပာင္း ေပးခဲ့ပါသည္။ တုိင္း(၂)ကို ေလာ္စစ္ဟန္၏ တပည့္ျဖစ္သူ က်န္က်ီးခ်ိန္ကို ဆက္လက္ဦးစီးေစခဲ့ပါသည္။ ၎ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ SSA အဖြဲ႕ႏွင့္ ပူးေပါင္း ေနသည့္ ကိုးကန္႔အဖြဲ႕ကို ထုိင္းအစိုးရထံ အဖမ္းမခံရေစရန္ SSA ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ခဲ့သည္ဟု ယူဆကာ မေက်မနပ္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ယင္းမေက်နပ္မႈပဋိပကၡမ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚလာကာ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္၌ SSA ႏွင့္ ေတာခိုကာကြယ္ေရးအဖြဲ႕မ်ားအၾကား ပစ္ခတ္မႈမ်ားျဖစ္ပြားလာၿပီး ကိုးကန္႔အဖြဲ႕ ခြဲထြက္သြားခဲ့သည္။
၁၂။ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလတြင္ KNUP မွ စေကာလယ္ေဘာအဖြဲ႕ႏွင့္အတူ ေဆးထင္ဦးစီး SSAအင္အား ၂ဝဝ ဦးခန္႔သည္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဗဟို ပန္ဆင္းသို႔ေရာက္ရွိၿပီး ႏိုဝင္ဘာလတြင္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ SSA တို႔အၾကား စစ္ေရးအရ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္ သေဘာတူ လက္မွတ္ေရး ထိုးခဲ့ပါသည္။ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီသည္ SSA အဖြဲ႕အား လက္နက္ ၂ဝဝ ခန္႔ကို လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးခဲ့ပါသည္။ ဗကပႏွင့္ ဆက္သြယ္ျခင္းအား ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ SSPP ဥကၠ႒ ခြန္ၾကာႏုမွ ႏွစ္သက္ခဲ့ ေသာ္လည္း အမ်ား၏ဆႏၵကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ ကိုးကန္႔အဖြဲ႕မ်ား ခြဲထြက္သြားသည့္အေျခအေနေၾကာင့္ တိုင္း ၂ တိုင္းအား လြယ္ေခးေဒသ၌ တိုင္း(၁)မွဴး စံမိန္း၏ကြပ္ကဲမႈ ေအာက္သို႔ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ လႊဲေျပာင္းယူခဲ့ရပါသည္။ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၂၅ ရက္ေန႔မွ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၅ ရက္ေန႔ထိ လြယ္ေခးေဒသ ပန္ကိုး၌ျပဳလုပ္ေသာSSPP အစည္းအေဝးတြင္ ဗကပဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ ပန္ဆန္းသို႔ တရားဝင္ ကိုယ္စားလွယ္ ထပ္မံေစလႊတ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ သေဘာထားကြဲလြဲကာ ဒုဥကၠ႒ အုန္းေပါင္ႏွင့္ တြဲဖက္ အတြင္းေရးမွဴး ေဆးထင္ဦးစီး ဗကပ လိုလားသည့္ အဖြဲ႕ႏွင့္ ဥကၠ႒ ခြန္ၾကာႏု၊ ဒုဥကၠ႒ မြန္ဆိုင္း(ခ) စိုင္းပန္ဦးစီး ဗကပ မလိုလားေသာ အဖြဲ႕ ၂ ဖြဲ႕ ကြဲသြားခဲ့ပါသည္။
၁၃။ ဗကပႏွင့္ SSA ဆက္သြယ္ျခင္း။ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္၊ မတ္လတြင္ အုန္းေပါင္၊ ေဆးထင္၊ စံမိန္းဦးစီး SSA အင္အား ၆၅၆ ဦးသည္ ွ SSPP ဌာနခ်ဳပ္ရွိရာ လြယ္ေခးေဒသမွ ဗကပဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ ပန္ဆန္းသို႔သြားေရာက္ ခဲ့ပါသည္။ SSA အဖြဲ႕သည္ ပန္ဆန္း၌ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး သင္တန္းမ်ားတက္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ဗကပမွ ေပးလိုက္ေသာ လက္နက္မ်ိဳးစုံ ၇၃၅ လက္ႏွင့္ ခဲယမ္းမ်ားအားရယူၿပီး ၁၉၇၅ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလတြင္ သံလြင္အေနာက္ျခမ္းသို႔ ကူးဝင္လာခဲ့ပါသည္။ ဗကပ ရင္း(၄ဝ၄၅)မွလည္း အင္အား ၄ဝဝ ခန္႔ျဖင့္ SSA ႏွင့္ ပူးတြဲလႈပ္ရွားရန္ လိုက္ပါလာခဲ့ပါသည္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလတြင္ SSA စစ္ေဒသကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါသည္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္၊ မတ္လတြင္ တပ္ရင္းအသစ္ (၈၁၆)အား ထပ္မံဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါသည္။ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္တြင္ တပ္ရင္း(၁၁)အား ခြန္ပန္ရြာ၌ ထပ္မံ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါသည္။ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္တြင္ တပ္ရင္း(၁၁)၊ တပ္ရင္း(၂၁)ႏွင့္ တပ္ရင္း(၂၄)တို႔သည္ ဗကပဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ ပန္ဆန္းတြင္ သြားေရာက္သင္တန္းတက္ခဲ့ၿပီး အဆိုပါ တပ္ရင္းမ်ားအား (၁ဝ၁၁)၊ (၂ဝ၂၁)ႏွင့္ (၂ဝ၂၄) တို႔အျဖစ္ တပ္အမွတ္မ်ား ေျပာင္းလဲခဲ့ပါသည္။ တပ္မဟာ(၁)အား ႏိုင္ငံေရးမွဴး ေဆးႏြံဦးစီးၿပီး တပ္ရင္း(၁ဝ၁၁)၊ တပ္ရင္း (၂ဝ၂၁)တုိ႔မွ အင္အား ၆ဝဝ ခန္႔ျဖင့္ တန္႔ယန္း၊ တိုင္းေအာ့၊ မိုင္း႐ွဴး၊ ေက်းသီး၊ မိုင္းဆန္၊ တိုင္းေနာင္နယ္ေျမမ်ားတြင္ လႈပ္ရွားခဲ့ပါသည္။ တပ္မဟာ(၂)အား ႏိုင္ငံေရးမွဴးႏွင့္ တပ္မဟာမွဴးစံဟိုင္းဦးစီးၿပီး တပ္ရင္း(၁ဝ၁၁)ႏွင့္ တပ္ရင္း (၁ဝ၁၆)တို႔မွ စုစုေပါင္းအင္အား ၅ဝဝ ဦးျဖင့္ ေက်ာက္မဲ၊ သီေပါ၊ ေနာင္ခ်ိဳေဒသတို႔၌ လႈပ္ရွားခဲ့ပါသည္။ တပ္မဟာ (၃)အား ႏိုင္ငံေရးမွဴး ခ်န္ဖုန္း၊ တပ္မဟာမွဴး စိုင္းလိတ္ ဦးစီးၿပီး တပ္ရင္း(၈၁၆)၊ တပ္ရင္း(၂ဝ၂၄)ႏွင့္ တပ္ရင္း (၂ဝ၂၅)တို႔မွ စုစုေပါင္းအင္အား ၅ဝဝ ခန္႔ျဖင့္ မိုးမိတ္၊ မိုးကုတ္၊ နမ့္ဆန္၊ ေက်ာက္မဲ၊ သီေပါေဒသမ်ား၌ လႈပ္ရွား ခဲ့ပါသည္။ တပ္မဟာ(၇)ကို ႏိုင္ငံေရးမွဴး ေနာ္မိန္းဦးစီးၿပီး တပ္ရင္း(၄)မွ အင္အား ၂ဝဝ ခန္႔ျဖင့္ ပ်က္ကန္႔၊ မိုင္းပုႀကီးနယ္ေျမ၌ လႈပ္ရွားခဲ့ပါသည္။
၁၄။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလတြင္ ေတာင္ပိုင္းတိုင္းဥကၠ႒ ခြန္ၾကာႏုႏွင့္ အတြင္းေရးမွဴး စဝ္ေဆးႏိုင္တို႔အား ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္မွျဖဳတ္ခ်ၿပီး ပြန္ဆိုင္းႏွင့္ ပန္းေအာင္တို႔မွ တာဝန္ယူခဲ့ၾကပါသည္။ ၎ေနာက္ တိုင္း(၁)ႏွင့္ အဆက္အသြယ္ျပန္လည္ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္ ဗကပ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသမွ ေခၚယူခ်က္အရ စိုင္းလွေအာင္ႏွင့္အဖြဲ႕သည္ ပန္ဆန္းသို႔သြားေရာက္ခဲ့ပါသည္။ SSPP တစ္ဖြဲ႕လုံးအား ဗကပ၏ အၾကြင္းမဲ့ဦးေဆာင္မႈေအာက္တြင္ ဝင္ေရာက္ေရးကို ေတာင္းဆိုသျဖင့္ SSPP ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွ ယင္းကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ မတင္မက်ေျပာဆိုကာ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္၊ မတ္လတြင္ သံလြင္အေနာက္ျခမ္းသို႔ ကူးဝင္ခဲ့ပါသည္။ ၎ကိစၥအား ေအာက္ေျခသို႔ခ်ျပေဆြးေႏြးရာတြင္ အုန္းေပါင္ႏွင့္ ေဆးထင္တို႔ႏွစ္ဦးမွလြဲ၍ က်န္ေခါင္းေဆာင္မ်ား အေနျဖင့္ ဗကပ၏အၾကြင္းမဲ့ဦးေဆာင္မႈေအာက္သို႔ မဝင္ေရာက္လိုၾကေပ။ တပ္မဟာ(၃)တပ္မဟာမွဴး စိုင္းလိတ္ မွာၾကားေနခဲ့ပါသည္။ ထိုအေတာအတြင္း SSA တပ္ရင္း (၂ဝ၂၄)သည္ ပန္ဆန္း၌ သင္တန္းတက္ေရာက္ၿပီး လက္နက္ ၃၇၂ လက္ႏွင့္ သံလြင္ျမစ္ အေနာက္ျခမ္းသို႔ ကူးဝင္ခဲ့ပါသည္။
၁၅။ SSA အတြင္း ၿပိဳကြဲမႈမ်ား။ ဗကပ၏အၾကြင္းမဲ့ဦးေဆာင္မႈေအာက္သို႔ ဝင္ေရာက္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ လိပ္ခဲတည္းလည္းျဖစ္ေနစဥ္ စံမိန္းႏွင့္ ပန္းေအာင္တို႔သည္ ရင္း(၁ဝ၁ဝ)၊ ရင္း(၂ဝ၂၁)တို႔မွ အင္အား ၃ဝဝ ခန္႔ျဖင့္ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္၊ ေမလတြင္ ေတာင္ပိုင္းသို႔ ဆင္းသြားခဲ့ပါသည္။ စံမိန္းႏွင့္ ပန္းေအာင္တို႔မွာ လြယ္ေမာ္ အဖြဲ႕၏ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈကိုခံရၿပီးေနာက္ တပ္မ်ားဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ကာ ျပန္လာခဲ့ရပါသည္။ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ အတြင္း ဒုဥကၠ႒ အုန္းေပါင္မွာ သံလြင္ျမစ္အေနာက္ျခမ္း၌ တပ္မေတာ္ႏွင့္ တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားစဥ္ က်ဆုံးခဲ့ပါသည္။ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလအတြင္းမွာပင္ တပ္ရင္း(၁၂ဝ)အား ထပ္မံဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါသည္။ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္၊ မတ္လတြင္ ေဆးထင္သည္ ပန္ဆန္းမွ သံလြင္အေနာက္ျခမ္းသို႔ ကူးဝင္လာၿပီး ဗကပ၏ ဦးေဆာင္မႈကို အၾကြင္းမဲ့ခံယူေရး အတြက္ SSPP အတြင္းစည္း႐ုံးရန္ ႀကိဳးစားလာခဲ့ပါသည္။ စိုင္းလွေအာင္ (ခ) ေဆးလင္းသည္ ေဆးထင္အား အေတြ႕မခံေတာ့ဘဲ က်ိဳင္းေတာင္း၊ က်ိဳင္းခမ္းမွတစ္ဆင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ နယ္စပ္ မိုင္းေမာသို႔ဆင္းသြားခဲ့ပါသည္။ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ ထုိင္းႏိုင္ငံရွိ ဥကၠ႒ စိုင္းပန္အား ပါတီႏွင့္တပ္အား ဦးေဆာင္မႈမေပးႏိုင္ဟုဆိုကာ စိုင္းလွေအာင္မွ စိုင္းပန္းအား SSPP မွ ထုတ္ပစ္ခဲ့ပါသည္။ SSPP ဥကၠ႒ စိုင္းလွေအာင္(ခ) ေဆးလင္းႏွင့္ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဆိုင္းဟန္တို႔ ဦးစီး၍ SSPP ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္အား မိုင္းေမာ၌အေျချပဳထားခဲ့ပါသည္။ ၁၉၈ဝ ျပည့္ႏွစ္၊ ဇူလုိင္လတြင္ တပ္မဟာ(၃) ႏိုင္ငံေရးမွဴး ခ်န္ဖုန္းသည္ ¤င္း၏ဇနီးလက္ခ်က္ျဖင့္ ေသဆုံးခဲ့ပါသည္။
၁၆။ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၁ဝ ရက္ေန႔မွ ၂ဝ ရက္ေန႔ထိ ထိုင္းႏုိင္ငံ က်ဴဟုတ္၌ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ SSPP ဗဟိုေကာ္မတီအစည္းအေဝးမွ ဥကၠ႒ စိုင္းလွေအာင္(ခ)ေဆးလင္း၊ ဒုဥကၠ႒ ေမာင္းရင့္၊ ေဆးႏြံ၊ စမ္းမိန္း၊ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဆိုင္းဟန္၊ တြဲဘက္အတြင္းေရးမွဴး ခင္ဝမ္းႏွင့္ ၂၁ ဦးအပါအဝင္ ဗဟိုေကာ္မတီ ၂၇ ဦးကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါသည္။ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ SSA အား တပ္မ(၁)ႏွင့္ တပ္မ(၂)ဟု ျပင္ဆင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါသည္။ တပ္မ(၁) ႏုိင္ငံေရးမွဴး ေဆးႏြံ၊ တပ္မမွဴး စိုင္းလိတ္ျဖစ္ၿပီး တပ္မ(၁)ေအာက္၌ တပ္မဟာ (၁)ႏွင့္ တပ္မဟာ(၃)ရွိပါသည္။ တပ္မ(၂)တြင္ ႏိုင္ငံေရးမွဴး စံမိုင္၊ တပ္မမွဴးေနာ္မိန္းျဖစ္ၿပီး တပ္မ(၂)ေအာက္တြင္ တပ္မဟာ(၂)ႏွင့္ တပ္မဟာ(၇)တို႔ ရွိပါသည္။
၁၇။ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္အတြင္း ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္၌ရွိေနေသာ စိုင္းလွေအာင္အား ေျမာက္ပိုင္းရွိတပ္မ်ား၏ ရိကၡာအခက္ အခဲမ်ားေျဖရွင္းေပးရန္ ေျမာက္ပိုင္းသို႔လာေရာက္ေရး စိုင္းလိတ္မွေတာင္းဆိုခဲ့ရာ စိုင္းလွေအာင္ မလာေရာက္သည့္အတြက္ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လအတြင္း စိုင္းလိတ္ဦးစီး၍ ရွမ္းေသာင္းက်န္းသူ တပ္မဟာ(၁) နယ္ေျမ၊ မန္ပုံ(ခ)ဗုံျခန္းတြင္ ဗဟိုေကာ္မတီအစည္းအေဝးအား က်င္းပခဲ့ ပါသည္။ ဥကၠ႒အျဖစ္ စိုင္းလွေအာင္ (ခ) ေဆးလင္းအား လ်ာထားေရြးခ်ယ္ၿပီး အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး ေဆးႏြံ၊ ဒုတိယအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး စံတိုင္၊ အဖြဲ႕ဝင္ စိုင္းလိတ္ႀကီး၊ စိုင္းေနာ္မိန္း တို႔အပါအဝင္ ဗဟိုေကာ္မတီ ၂ဝ ဦးအား အသစ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါသည္။ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလအတြင္း စိုင္းလိတ္ႀကီး အပါအဝင္ အင္အား ၉ဝ ေက်ာ္ျဖင့္ ပန္ဆန္းသို႔သြားေရာက္ ခဲ့ရာ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလတြင္ ဗကပမွ ေထာက္ပ့ံေသာ လက္နက္ငယ္ ၁ဝဝ လက္၊ က်ည္မ်ိဳးစုံ ၁၂ဝ,ဝဝဝ ေက်ာ္ႏွင့္အတူ မိုင္း႐ွဴး၊ မိုင္းေနာင္နယ္ေျမသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိပါသည္။ ဗကပအလယ္ပိုင္းဗ်ဴ႐ိုမွ လီဇီးယူႏွင့္ ရွမ္း/ဗကပ ေဆးထင္တို႔ စည္း႐ုံးမႈေၾကာင့္ ေဆးလင္းႏွင့္စိုင္းလိပ္တို႔သည္ ဗကပလိုလားသူမ်ား ျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၄ ရက္ေန႔တြင္ စိုင္းလွေအာင္ဦးစီး ၁၂၅ ဦးသည္ ထုိင္းႏိုင္ငံ က်ဴဟုတ္မွ ျမန္မာႏိုင္ငံ မိုင္းေမာေဒသသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕လာခဲ့ပါသည္။ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၂ဝ ရက္ေန႔တြင္ ေကာက္တိုင္းဦးစီး တပ္ရင္း (၁၂ဝ)မွ အင္အား ၂ဝဝ ခန္႔သည္ က်ိဳင္းေအာင္နယ္ေျမ၊ နမ့္တိန္းေခ်ာင္း၌ အသင့္ေစာင့္ေနၿပီး စိုင္းလွေအာင္ႏွင့္ အဖြဲ႕ထံမွ လက္နက္မ်ားသိမ္းယူၿပီး ထိန္းသိမ္းထားခဲ့ပါသည္။ စိုင္းလွေအာင္၏ SSA တပ္မဟာ(၃) ႏိုင္ငံေရးမွဴး လိန္းေမာင္သည္ စိုင္းလိပ္ထံမွ ဗကပႏွင့္ ပူးေပါင္းသည္ကို မေက်နပ္၍ မိသားစုႏွင့္အတူ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ အမွတ္(၂၂)ေျခလ်င္တပ္ရင္းသို႔ လက္နက္ခ် အလင္းဝင္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။ စိုင္းလွေအာင္၏ ညီတစ္ဦးျဖစ္သူ တပ္မဟာ(၁)မွဴး ေက်ာ္စိန္(ခ) ဝင္းျမတ္အား ၁၉၈၃ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ စိုင္းလိပ္အဖြဲ႕မွ သတ္ပစ္ခဲ့ပါသည္။ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ SSPP အတြင္းေရးမွဴးေဟာင္း ေဆးလင္းသည္ ထုိင္းႏိုင္ငံ အတြင္း၌ လုပ္ႀကံမႈခံခဲ့ရပါသည္။ SSPP ဥကၠ၏ေဟာင္း စိုင္းလွေအာင္(ခ) ေဆးလင္းသည္ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၂ဝ ရက္ေန႔တြင္ မိုးနဲေဒသ တုန္ဟုန္း၊ အမွတ္(၆၆)ေျခလ်င္တပ္ရင္း တပ္စခန္းသို႔ သားျဖစ္သူစိုင္းလုံႏွင့္အတူ လက္နက္မဲ့ အလင္းဝင္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။
၁၈။ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔၊ ရွမ္းျပည္တိုးတက္ေရးပါတီ ဗဟိုေကာ္မတီမွ ထုတ္ေဝသည့္ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ အစည္းအေဝးဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ အတည္ျပဳေၾကညာခ်က္၌ ေဆးႏြံႏွင့္ စိုင္းလိတ္တို႔ ဦးေဆာင္ပါဝင္ေသာ ဗဟိုေကာ္မတီ ၁၅ ဦးပါဝင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ ေဆးႏြံသည္ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ေသြးဝမ္းေရာဂါျဖင့္ တပ္မ(၁)နယ္ေျမတြင္ ေသဆုံးခဲ့ပါသည္။ SSPP ႏွင့္ SSA အား စိုင္းလိတ္ႏွင့္ စံမိုင္တို႔မွ ဆက္လက္ဦးစီးခဲ့ပါသည္။ စိုင္းလိတ္(ကုလား)မွ ဦးေဆာင္၍ ဗကပ အကူအညီရယူလႈပ္ရွားေနစဥ္ ကာလအတြင္း ရွမ္းေသာင္းက်န္းသူ မိုဟိန္းအဖြဲ႕မွ SSA ႏွင့္ပူးေပါင္း၍ ရွမ္းျပည္ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ (TRC) ကိုဖြဲ႕စည္းရန္ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ ေဆြးေႏြးခဲ့ ၾကပါသည္။ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ထပ္မံေဆြးေႏြးေသာ္လည္း မိုးဟိန္းအဖြဲ႕မွ ဗကပအား ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္႔က်င္မွသာ ၂ ဖြဲ႕ ပူးေပါင္းမည္ဟု ဆုံးျဖတ္ခဲ့သျဖင့္ ဒုတိယအႀကိမ္ ေဆြးေႏြးပြဲကိုလည္း ရပ္ဆိုင္းခဲ့ရသည္။ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ စံမိုင္ သည္ SSPP ကိုယ္စားလွယ္၊ အဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးခဲ့ပါသည္။
၁၉။ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ စံမိုင္သည္ လက္ေအာက္ခံတပ္အခ်ိဳ႕အား စည္း႐ုံးသိမ္းသြင္း၍ စံမိုင္ဦးစီး တပ္မ(၂)၊ တပ္မဟာ(၂)မွ အင္အား ၂ဝဝ ဦးခန္႔သည္ မိုးဟိန္းထံ သြားေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့သည္။ စံမိုင္ တပ္မ(၂)လက္ေအာက္တြင္ တပ္မဟာ(၂)ႏွင့္ တပ္မဟာ(၇)တို႔ရွိရာမွ တပ္မဟာ(၂)ႏိုင္ငံေရးမွဴး ကပ္ေဆြ႕ဦးစီး တပ္မဟာ(၂)အင္အားအခ်ဳိ႕သည္ စံမိုင္ႏွင့္အတူ ပါရွိသြားခဲ့သည္။ တပ္မဟာ(၇)အား စည္း႐ုံးခဲ့ၿပီးေနာက္ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ SSPP ဗဟိုေကာ္မတီအား အသစ္ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ ရွမ္းျပည္တိုးတက္ေရး ပါတီ ဗဟိုေကာ္မတီတြင္ ဗဟိုေကာ္မတီအျဖစ္ ၁၅ ဦး၊ အရန္ဗဟိုေကာ္မတီ ၂၁ ဦးအား ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္ခဲ့ ၾကပါသည္။ ဦးေဆာင္ႏိုင္ငံေရးေကာ္မတီတြင္ စိုင္းလိတ္(ကုလား)မွ ဥကၠ႒၊ စိုင္းေနာ္ဟိန္း (ပ်က္ကန္႔)မွ ဒုဥကၠ႒(၁)၊ ေဆးထင္မွ ဒုဥကၠ႒(၂)အျဖစ္ႏွင့္ အဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္ ေကာ္လိႏၲႏွင့္ ေနာ္မိန္းတို႔အား ထားရွိေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကပါသည္။ စံမိုင္ႏွင့္ အင္အား ၂ဝဝ ခန္႔ မိုးဟိန္းထံသြားေရာက္ပူးေပါင္းၿပီးေနာက္ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ အဖြဲ႕ ၂ ဖြဲ႕ပူးေပါင္း၍ ရွမ္းျပည္ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ (TRC) ကို ဗဟိုေကာ္မတီဝင္ ၂၁ ဦးျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ (TRC) ဖြဲ႕စည္းၿပီး မၾကာမီအတြင္းမွာပင္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း အတြင္း၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေအာက္ေျခ အဆင့္တြင္လည္းေကာင္း သေဘာထားကြဲလြဲမႈမ်ားျဖစ္ေပၚ လာခဲ့သည္။ မိုးဟိန္း၏ မူလအဖြဲ႕အတြင္းမွာပင္ မိုးဟိန္းႏွင့္စံမိုင္ အခ်င္းခ်င္းကြဲလြဲခဲ့ပါသည္။ ေအာက္ေျခ အဆင့္တြင္ မေက်လည္မႈမ်ားေၾကာင့္ စံမိုင္ႏွင့္ အတူ ပါရွိသြားေသာ SSA အင္အားစုမ်ားႏွင့္ တပ္ရင္း(၅၈၃)မွ အင္အား ၈၇ ဦးသည္ ၇၅ မမ ၁ လက္အပါအဝင္ လက္နက္ငယ္ ၈ လက္ျဖင့္ ဆိုင္းလိတ္(ကုလား)ထံသို႔ အသုတ္လိုက္ျပန္လည္ ဝင္ေရာက္ ခဲ့ျပန္သည္။
၂ဝ။ အလားတူ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္၊ မတ္လအတြင္းတြင္လည္း ယခင္ SSA တပ္ရင္း (၁ဝ၁၆)မွ ႏိုင္ထြန္းဦးစီး အင္အား ၇၇ ဦးသည္ စိုင္းလိတ္(ကုလား)အဖြဲ႕ထံသို႔ ထပ္မံ၍ ျပန္လည္ဝင္ေရာက္လာခဲ့ျပန္သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ စိုင္းလိတ္(ကုလား)၏ လက္ေအာက္တြင္ SSA တပ္မ်ားအေနျဖင့္ တပ္မ(၁)ကြပ္ကဲမႈေအာက္၌ တပ္မဟာ(၁)၊ တပ္မဟာ(၃)ႏွင့္ တပ္မဟာ(၇)ဟူ၍ ဖြဲ႕စည္းလႈပ္ရွားႏုိင္ခဲ့ပါသည္။ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ဆယ္နယ္ရြာ(မန္းပန္)အနီး၌ ရွမ္းေသာင္းက်န္းသူတပ္မဟာ(၁) ႏွစ္ပတ္လည္ အစည္း အေဝးျပဳလုပ္ရာမွ အစည္းအေဝးဆုံးျဖတ္ခ်က္အရ ဗ်ဴဟာ(၂)ခု ဖြဲ႕စည္းထားရွိခဲ့ၿပီး တပ္မဟာ(၁) လက္ေအာက္တြင္ လႈပ္ရွားေစခဲ့ပါသည္။ ဗ်ဴဟာတစ္ခုမွာ ရွမ္းေသာင္းက်န္းသူမ်ား စတင္ေတာ္လွန္ ပုန္ကန္ခဲ့သည့္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္၊ ေမလအား အစြဲျပဳ၍ ဗ်ဴဟာ(၅၈၅)ဟုလည္းေကာင္း၊ ေနာက္ဗ်ဴဟာ(၂)ခုကိုမူ ရွမ္းျပည္တိုးတက္ေရးပါတီ စတင္ဖဲြ႕စည္းသည့္ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လအားအစြဲျပဳ၍ (၇၁၈) ဟု အမည္ေပးရန္ အစည္းအေဝးမွဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါသည္။ ယခင္တပ္မဟာ (၁)၏လက္ေအာက္တြင္ တပ္ရင္း(၁)၊ တပ္ရင္း(၈ဝ၁)ႏွင့္ တပ္ရင္း(၂ဝ၂၁)ဟူ၍ တပ္ရင္း ၃ ရင္းရွိရာ တပ္ရင္း (၂ဝ၂၁)သည္ အင္အားနည္း၍ အေျခအေန ယိမ္းယုိင္ေနသျဖင့္ ယင္းတပ္ရင္းအားဖ်က္သိမ္းကာ တပ္ရင္း ၄ ရင္း ႏွင့္ တပ္ရင္း(၈၁၅) ဟူ၍ ျပင္ဆင္ဖြဲ႕စည္း ခဲ့ပါသည္။
၂၁။ ၎အျပင္ ယခင္တပ္မဟာ(၁)၊ လုံၿခဳံေရးတပ္ခြဲအား တပ္ရင္း(၂)ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ဗဟိုဌာန လုံၿခဳံေရးတပ္ခြဲအား တပ္ရင္း(၉)ဟူ၍လည္းေကာင္း ထပ္မံဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါသည္။ တပ္ရင္း(၈၅၁)မွာ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလတြင္ ဖြဲ႕စည္းျခင္းအားအစြဲျပဳ၍ တပ္ရင္းအမည္ သတ္မွတ္ေပးထား ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဗ်ဴဟာ(၅၈၅)၏ လက္ေအာက္တြင္ တပ္ရင္း(၁)ႏွင့္ တပ္ရင္း(၄)၊ ဗ်ဴဟာ(၇၁၈)လက္ေအာက္တြင္ တပ္ရင္း (၈ဝ၁)ႏွင့္ တပ္ရင္း (၈၅၁)ဟူ၍ ထားရွိဖြဲ႕စည္းထားခဲ့ပါသည္။ ဗ်ဴဟာ(၅၈၅)လက္ေအာက္ခံတပ္ရင္း(၁)၊ တပ္ရင္း(၄)ႏွင့္ အတူ ေျမာက္ဘက္ လား႐ႈိး-သီေပါကားလမ္း၊ ေတာင္ဘက္ မန္ပန္း၊ မိုင္းေခးနယ္ေျမႏွင့္ အေနာက္ဘက္ သီေပါ၊ ေဆာင္ႀကဲ၊ စိန္ေၾကာ့နယ္ေျမဟူ၍ သတ္မွတ္ေပးထားခဲ့ပါသည္။ ဗ်ဴဟာ(၇၁၈) နယ္ေျမအား ဗ်ဴဟာ(၅၈၅)နယ္ေျမ အေရွ႕ဘက္ျခမ္း၊ သံလြင္ကမ္းေျခထိ သတ္မွတ္ေပးထားခဲ့ပါသည္။ ဗ်ဴဟာ(၇၁၈) နယ္ေျမအား ဗ်ဴဟာ(၅၈၅) နယ္ေျမအေရွ႕ဘက္ျခမ္း၊ သံလြင္ကမ္းေျခထိ သတ္မွတ္ေပးထား ခဲ့ပါသည္။ တပ္မဟာ(၃)အား တပ္မဟာႏုိင္ငံေရး မွဴး စိုင္းေနာင္၊ တပ္မဟာမွဴး လြယ္ေမာင္းတို႔မွဦးစီး၍ တပ္မဌာနခ်ဳပ္သည္ ကြန္ဟက္/ကြန္ေဟာက္/အုံးမစြန္/ အုံးမတက္ေဒသတြင္ ခိုေအာင္ လႈပ္ရွားလ်က္ ရွိပါသည္။ တပ္မဟာ(၃)လက္ေအာက္တြင္ တပ္ရင္း(၈၁၆)၊ တပ္ရင္း (၂ဝ၂၄)၊ တပ္ရင္း(၂ဝ၂၅) ဟူ၍ တပ္ရင္း ၃ ရင္းရွိပါသည္။ တပ္ရင္း(၈၁၆)သည္ ခ်ိဳးသစ္/ခ်ိဳးေတာင္း/ၿမိဳ႕သစ္/ ဟိုင္းေငါ့ ေဒသမ်ားတြင္ လည္းေကာင္း၊ တပ္ရင္း(၂ဝ၂၄)သည္ ကြန္ဟက္/ကြန္ေဟာက္ဂြင္ တြင္လည္းေကာင္း၊ တပ္ရင္း(၂ဝ၂၅) သည္ မဆိတ္ဖူး/ေလာ္ေပါင္ဂြင္တြင္လည္းေကာင္း၊ အေျခခံ၍လႈပ္ရွားခဲ့ပါသည္။ တပ္မဟာ (၇)လက္ ေအာက္တြင္ တပ္ရင္း(၁၂ဝ)သည္ က်ိဳင္းေတာင္း၊ က်ိဳင္းခမ္းေဒသတြင္လည္းေကာင္း၊ တပ္ရင္း(၇ဝ၅) သည္ လိုယမ္း/ဝင္အင္း/ေနာင္ေကာက္/နမ့္ထြက္ေဒသတြင္လည္းေကာင္း လႈပ္ရွားလ်က္ရွိပါသည္။
SSA တို႔၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆြးေႏြးပြဲမေဆာင္ရြက္မီ ေနာက္ဆုံးအေျခအေန (၁၉၈၉)ခုႏွစ္
၂၂။ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ တပ္မ(၁)။ ဥကၠ႒အျဖစ္ စိုင္းလိတ္(ကုလား)မွ တာဝန္ယူလ်က္ရွိပါသည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂ဝ ရက္ေန႔တြင္ ကိုးကန္႔အဖြဲ႕ႏွင့္ပူးေပါင္းခဲ့ပါသည္။ စိုင္းလိတ္(ကုလား)သည္ အင္အား ၂ဝဝ ဦးခန္႔ျဖင့္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၆ ရက္ေန႔တြင္ လြယ္ပန္လုံလမ္းေၾကာင္းမွ မုန္းထန္သို႔လည္းေကာင္း၊ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၇ ရက္ေန႔တြင္ နားမိုင္သို႔လည္းေကာင္း ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။ လြယ္ဂြင္အတြင္းတြင္ SSA ႏွင့္ SURA တို႔ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးခဲ့ၾကၿပီး စိုင္းလိတ္(ကုလား)ပါဝင္ျခင္း ရွိ/မရွိ မသိရွိရပါ။ စိုင္းလိတ္ (ကုလား) သည္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၃ ရက္ေန႔တြင္ မိုင္းေခးဂြင္သို႔ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ ခြဲထြက္'' ဝ '' အဖြဲ႕ဝင္မ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးရန္ ပန္ဆန္းသို႔ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါသည္။
၂၃။ စိုင္းလိတ္(ကုလား)ဦးစီးအင္အား ၄ဝ ခန္႔တြင္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၃ဝ ရက္ေန႔၌ ေလာက္ကိုင္မွ ခ်င္းေရႊေဟာ္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၃၁ ရက္ေန႔တြင္ ဗင္းဟင္သို႔ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါသည္။ ၎ အဖြဲ႕ႏွင့္ အတူ (PSLA) ဒုဥကၠ႒ စံေမာင္၊ ေကအိုင္ေအႏွင့္ မဒတအခ်ိဳ႕လည္း လိုက္ပါသြားခဲ့ပါသည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၃ ရက္ေန႔ထိ ဗင္းဟင္နယ္ေျမအတြင္းရွိေနခဲ့ၿပီး ပန္ဆန္းသို႔ဆက္လက္ထြက္ခြာရန္ စီစဥ္ခဲ့ ေၾကာင္းသိရွိရပါသည္။ စိုင္းလိတ္(ကုလား)သည္ ကိုးကန္႔နယ္ေျမ စီေအာသို႔ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး က်န္းမာေရး အေျခအေနအရ နားေနခဲ့ပါသည္။
၂၄။ SSA တပ္မဟာ(၇)၊ တပ္မဟာမွဴး ကိုင္ဖဦးစီး အင္အား ၃ဝဝ ခန္႔ႏွင့္ SURA တပ္မဟာ(၂၇၃) တပ္မဟာမွဴး ကံေခးဦးစီး အင္အား ၂ဝဝ ခန္႔တို႔သည္ နမ့္ဆန္ေျမာက္ျခမ္း ေမာက္ခံခြင္အတြင္း၌ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၄ ရက္ေန႔မွ ၈ ရက္ေန႔ထိ အစည္းအေဝးမ်ာျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး အစည္းအေဝးမွ '' ဗကပအား အျမစ္ျပတ္ တိုက္ခိုက္ေရး၊ SSA သည္ ဗကပမွခြဲထြက္ၿပီး SURA ႏွင့္ပူးေပါင္းေရး၊ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး '' တို႔ကို ဆုံးျဖတ္ ခဲ့ၾကပါသည္။
၂၅။ ရွမ္းေသာင္းက်န္းသူ အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးသည္ အခ်င္းခ်င္းအတြင္း၌ပင္ စည္းလုံးညီၫြတ္မႈမရွိ၊ နယ္ေျမလုတုိက္ပြဲမ်ားျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ေနရၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈတည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕(တပ္မေတာ္) တာဝန္ယူၿပီးေနာက္ မွန္ကန္ထိေရာက္ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ေသာင္းက်န္းသူ အဖြဲ႕အစည္း အခ်ိဳ႕သည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူခဲ့ၾကၿပီး သက္ဆိုင္ရာေဒသ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးမ်ားကို ႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရႏွင့္ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ လ်က္ရွိပါသည္။
၂၆။ ၎တို႔အထဲတြင္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွခြဲထြက္လာေသာ ကိုးကန္႔၊ '' ဝ '' ႏွင့္ (၇၆၈/၈၁၅) အဖြဲ႕အစည္းမ်ားသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူၿပီးေနာက္ က်ိဳင္းတုံအေရွ႕ျခမ္းေဒသမ်ားတြင္ နယ္စပ္ေဒသ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ား ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိသည္ကို ပန္ဆန္းရွိ ခြဲထြက္ ''ဝ'' အဖြဲ႕မွ ''လီးဇီးယူ'' ႏွင့္ ရင္းႏွီးသူ SSPP အဖြဲ႕မွ ဒုဥကၠ႒ ေဆးထင္သည္ ျမင္ေတြ႕ၾကားသိေနရၿပီး တပ္မေတာ္၏ သေဘာထားကို နားလည္သေဘာေပါက္လာခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဆးထင္သည္ ဦးေလာစစ္ဟန္ထံ စာျဖင့္ဆက္သြယ္လာ ခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါစာတြင္ ေဆးထင္မွ SSPP ဥကၠ႒ စိုင္းလိတ္(ကုလား)မွာ ပန္ဆန္းသို႔ အစည္းအေဝး တက္ေရာက္ရန္ သြားေရာက္ေနပါသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူရန္ တင္ျပထားမႈကို ျပန္ၾကားခ်က္ မရရွိေသးေၾကာင္း၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျပန္ၾကားခ်က္ကိုမေစာင့္ဘဲ ေဆးထင္ဦးစီး၍ တပ္မဟာ(၁) တပ္မဟာမွဴး ယားေပ၊ တပ္မဟာ(၃) တပ္မဟာမွဴး ကိုင္ဖတို႔ႏွင့္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ အစည္းအေဝးျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ အစည္းအေဝးမွ SSA အဖြဲ႕အား တပ္မေတာ္ႏွင့္ စစ္ရပ္စဲခဲ့ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏွင့္နယ္ေျမဖြံ႕ၿဖိဳးေရး မ်ားလုပ္ေဆာင္ရန္'' ဆုံးျဖတ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ သို႔အတြက္ အစိုးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္္းေရး ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ ရန္ ေဆြးေႏြးလိုပါေၾကာင္း ပါရွိခဲ့ပါသည္။ ၂၇။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလမွစ၍ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ေဆးထင္အဖြဲ႕တို႔အား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြး မႈမ်ား ျပဳလုပ္ႏုိင္ခဲ့ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ပန္ဆန္း၌ မဒတအစည္းအေဝးတက္ေရာက္ရန္ ေရာက္ရွိေနေသာ SSPP ဥကၠ႒ စိုင္းလိတ္(ကုလား)မွ အစိုးရႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆာင္ရြက္မႈကို ဆန္႔က်င္ခဲ့ၿပီး ေဆးထင္ အဖြဲ႕အား သစၥာေဖာက္အျဖစ္သတ္မွတ္ကာ တိုက္ခိုက္ေခ်မႈန္းရန္ SSA တပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ားအား ၫႊန္ၾကားခဲ့ ေသာ္ လည္း ေအာင္ျမင္မႈမရွိခဲ့ပါ။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလ ၁ဝ ရက္ေန႔တြင္ ေဆးထင္ ဦးစီးေသာ SSPP ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈတည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕ အတြင္းေရးမွဴး(၁) တို႔ ေတြ႕ ဆုံ ေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီး SSA အဖြဲ႕သည္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလ ၁ဝ ရက္ေန႔တြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူကာ တရားဥပေဒေဘာင္ အတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။ SSA အဖြဲ႕အား ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပိုင္း) အထူးေဒသ (၃)အျဖစ္ သတ္မွတ္၍ ႏိုင္ငံေတာ္အစုိးရႏွင့္ လက္တြဲကာ ေဒသဆိုင္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ လ်က္ရွိပါသည္။
၂၈။ စစ္ေရးလႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈ။ ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပိုင္း)အထူးေဒသ(၃) SSA အဖြဲ႕၏ စစ္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္-
(က) ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပိုင္း)အထူးေဒသ(၃) SSA အဖြဲ႕အေနျဖင့္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ ဘာလ ၂၄ ရက္ေန႔တြင္ လူ ၂,၁၃ဝ ဦး၊ လက္နက္ ၁,၃၄ဝ လက္ျဖင့္ ဥပေဒေဘာင္အတြင္း ဝင္ေရာက္ လာခဲ့ၿပီး လက္ရွိအေျခအေနမွာ အေရွ႕ေျမာက္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္နယ္ေျမတြင္ လူ ၁,၃၁၄ ဦး၊ လက္နက္ ၁,၃၆၇ လက္ျဖင့္ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္အား စိန္ေၾကာ့တြင္ အေျချပဳလ်က္နယ္ေျမ လုံၿခဳံေရးႏွင့့္ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိပါသည္။
(ခ) ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပိုင္း) အထူးေဒသ(၃) SSA အဖြဲ႕အေနျဖင့္ ဦးေဆးထင္ ထိန္းခ်ဳပ္ခံ ရၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဦးလြယ္ေမာင္းမွ ဥကၠ႒အျဖစ္ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ္လည္း အဓိက အားျဖင့္ တပ္မဟာ(၁)တပ္မမွဴး ပန္ဖမွ ၾသဇာသက္ေရာက္မႈအရွိဆုံးျဖစ္ၿပီး သေဘာ ထား တင္းမာသူျဖစ္ရာ လဲခ်ား၊ ေက်းသီး၊ မိုင္းကိုင္ေဒသမ်ားမွ ကြၽန္းသစ္မ်ား တရားမဝင္ခိုး ထုတ္ကာ တာပန္မူ၊ တာပိန္းပိကူး တို႔ဆိပ္မွတစ္ဆင့္ ''ဝ'' အဖြဲ႕သို႔ ဆက္သြယ္ေပးပို႔ျခင္းမ်ားျပဳ လုပ္ၿပီး သစ္ဖိုးေငြမ်ားအစား လက္နက္မ်ား ျပန္လည္ တင္သြင္းျခင္းကို ျပဳလုပ္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ပန္ဖ၏ ဝမ္ဟိုင္းေဒသမ်ား တည္ေဆာက္ထားမႈ အေနအထားအရ ဝမ္မိုင္ေက်းရြာတြင္ အင္အားရာ ဂဏန္းျဖင့္ထားရွိ ေသာ္လည္း လက္နက္ကိုင္ အင္္အားအမ်ားစု အား ဝမ္ဟိန္း ဝန္းက်င္တြင္ ျဖန္႔ခြဲထားရွိၿပီး ၅၇ မီလီမီတာ ဘဇူကာ၊ ၁၂ဝ မီလီမီတာ ေနာက္ပြင့္ လက္နက္ႀကီး မ်ားပါ တပ္ဆင္ထား ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ရွမ္းျပည္နယ္ (ေျမာက္ပိုင္း) အထူးေဒသ(၃)၏ စစ္ေရးဆိုင္ရာ ကိစၥအားလုံးကို ပန္ဖကြပ္ကဲ အုပ္ခ်ဳပ္မႈရွိေနသျဖင့္ လြယ္ေမာင္းမွ ေရာင္ျပအုပ္ခ်ဳပ္ သည့္အေနအထားတြင္ရွိေနေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။
(ဂ) တပ္မဟာ(၁)တပ္မဟာမွဴး ပန္ဖအေနျဖင့္ ၎၏နယ္ေျမအတြင္း ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလမွ မတ္လထိ အင္အား ၂ဝဝ ဦးျဖင့္ တပ္သားသစ္သင္တန္းဖြင့္လွစ္ခဲ့ပါသည္။ SSA တပ္မဟာ (၁)အဖြဲ႕သည္ ဝမ္ဟိုင္းပတ္ဝန္းက်င္ရြာမ်ားမွ လူသစ္စုေဆာင္းျခင္း၊ စစ္သင္တန္းေပးျခင္း မ်ား ျပဳလုပ္လ်က္ ရွိသည့္အျပင္ ပန္ဖ၏တပ္မဟာ (၁) နယ္ေျမ အတြင္း M-22 လက္နက္ငယ္ မ်ား အစား ဖိုက္ဘာေခါက္ဒင္ျဖင့္ လက္နက္ငယ္ ပုံစံ အသစ္မ်ားကို ေျပာင္းလဲ ကိုင္ေဆာင္ေနေၾကာင္း၊ ၎အျပင္ တပ္မဟာ(၁)နယ္ေျမအတြင္း လိုင္စင္မဲ့ယာဥ္ငယ္ ၁ဝဝ စီး၊ ဘီ ၆ဝဝ အမ်ိဳးအစား ယာဥ္ ၄ဝ စီးခန္႔တို႔ျဖင့္ ၎တို႔အဖြဲ႕၏ ေရရွည္ ရပ္တည္ႏိုင္ေရးအတြက္ စစ္ေရး၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား တည္ေဆာက္ ေနေၾကာင္း၊ ပန္ဖအေနျဖင့္ အမ်ိဳးသား ညီလာခံၿပီးစီး၍ လက္နက္စြန္လႊတ္ရန္ရွိလာပါက '' အဆင္မေျပလ်င္ေတာ့ ေတာျပန္ခိုမည္၊ ဘယ္ေတာ့မွလက္နက္ခ်မည္ မဟုတ္''ဟူသည့္ သေဘာထားကို လက္ကိုင္ထားသူျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိ ရပါသည္။
(ဃ) ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပိုင္း)အထူးေဒသ(၃)၊SSAအဖြဲ႕၏လက္ရွိျဖန္႔ခြဲလႈပ္ရွားမႈမွာေအာက္ပါ အတိုင္း ျဖစ္ပါသည္-
(၁) ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္အား စိန္ေၾကာ့တြင္ ဥကၠ႒ ဦးလြယ္ေမာင္းဦးစီး၍ အင္အား ၆၉ ဦးျဖင့္ အေျချပဳလႈပ္ရွားလ်က္ရွိပါသည္။
(၂) တပ္မဟာ(၁)အား ဝမ္ဟိုင္းတြင္ တပ္မဟာမွဴး ပန္ဖဦးစီး၍ အင္အား ၇၆ဝ ဦးျဖင့္ အေျချပဳလႈပ္ရွားလ်က္ရွိပါသည္။
(၃) တပ္မဟာ(၃)အား လြယ္ေခးတြင္ တပ္မဟာမွဴးလွျမင့္ဦးစီး၍ အင္အား ၂၁၁ ဦးျဖင့္ အေျချပဳလႈပ္ရွားလ်က္ရွိပါသည္။
(၄) တပ္မဟာ(၁၆)အား ေနရာစိစစ္ဆဲတြင္ တပ္မဟာမွဴး ပင္းေခးဦးစီး၍ အင္အား ၂၁၈ ဦး ျဖင့္ အေျချပဳလႈပ္ရွားလ်က္ရွိပါသည္။
၂၉။ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈ။ ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပိုင္း) အထူးေဒသ(၃) SSA အဖြဲ႕၏ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္-
(က) ၁၉၉၆ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ SSA ၊ SSNA ၊ SNLD ႏွင့္ ရွမ္းယဥ္ေက်းမႈ အဖြဲ႕မ်ားပူးေပါင္း၍ ရွမ္းျပည္ပညာရွင္မ်ား အတိုင္ပင္ခံေကာ္မတီကိုဖြဲ႕စည္းၿပီး ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရး ကိစၥမ်ား ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရန္ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းတြင္ရွိသည့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံဘက္မွ ရွမ္းရြာ ၁၉ ရြာ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္မွ ရွမ္းရြာ ၁၆ ရြာ၊ စုစုေပါင္း ၃၅ ရြာအား အေျခခံ၍ စတင္ဖြဲ႕စည္း၍ ၿမိဳ႕နယ္ ၄ ခု၊ တိုက္နယ္ ၈ ခု သတ္မွတ္ လႈပ္ရွားခဲ့ပါသည္။ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္း ေကာ္မတီ ကို ေအာက္ပါေကာ္ မတီဝင္ ၁၁ ဦးျဖင့္ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္း ထားရွိၿပီး စုစုေပါင္း အင္အား ၁၈ဝ ေက်ာ္ခန္႔ရွိေၾကာင္း သိရွိရပါသည္-
(၁) ဗိုလ္မွဴးအဆင့္ရွိ ခမ္းဆြဲ႕ စစ္ေရးတာဝန္ခံ ေကာင္းနားရြာ။
(၂) ဗိုလ္မွဴးအဆင့္ရွိ ခြန္ႏုံ စီးပြားေရးတာဝန္ခံ ေရႊလီၿမိဳ႕။
(၃) ဗိုလ္မွဴးအဆင့္ရွိ ရြက္ေမာင္း ဆက္သြယ္ေရးတာဝန္ခံ ေရႊလီၿမိဳ႕။
(၄) ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္ရွိ ေမာင္ေအာင္ အတြင္းေရးမွဴး တိန္းခမ္းရြာ။
(၅) ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္ရွိ လ်န္းဆိုင္ ဒုစစ္ေရးတာဝန္ခံ က်ိန္ဆယ္ရြာ။
(၆) ဒုဗိုလ္အဆင့္ရွိ ေမာင္လ်န္း ေနာင္မေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး တိန္းခမ္းရြာ။
(၇) တပ္ၾကပ္ႀကီးအဆင့္ရွိ စံလင္း နမ့္တီးေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး တာဝန္ရြာ။
(၈) တပ္ၾကပ္ႀကီးအဆင့္ရွိ ေလာဝ္ဟိန္း မူဆယ္ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ေနာင္ေတာင္ ရြာ။
(၉) တပ္ၾကပ္ႀကီးအဆင့္ရွိ ဆမ္ငို႔ မူဆယ္ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ေနာင္ဆယ္ရြာ။
(၁ဝ) တပ္ၾကပ္အဆင့္ရွိ စံေသာင္း မန္လိုက္ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ေနာ္ေတာင္ရြာ။
(၁၁) တပ္ၾကပ္အဆင့္ရွိ စိုင္းဆိုင္ ဆယ္လန္႔ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး တိန္းခမ္းရြာ။
(ခ) ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပိုင္း) အထူးေဒသ(၃) SSA အဖြဲ႕အေနျဖင့္ SDU ၊ SNLD အဖြဲ႕မ်ား၏ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကို ေထာက္ခံၿပီး ရွမ္းလူမ်ိဳးႏွင့္ အစြန္းေရာက္စိတ္ဓာတ္မ်ားကို ေရွ႕တန္း တင္ကာ ျပည္ပ ပေယာဂမ်ားေၾကာင့္ လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္ကို စြန္႔လႊတ္လိုျခင္း မရွိေသး ေၾကာင္းေတြ႕ရွိရပါသည္။ ပန္ဖသည္ ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပိုင္း) အထူးေဒသ(၃) SSA အဖြဲ႕၏ တပ္မဟာ(၃)အား အူမူစခန္းမွ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္အနီး လြယ္ေခးဘက္သို႔ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္အတြင္း ေျပာင္းေရႊ႕ေစခဲ့ၿပီးေနာက္ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး အဆင့္ရွိ စဝ္မြန္တုံးမွ တာဝန္ခံ အျဖစ္ေဆာင္ရြက္၍ ျမန္မာ-တ႐ုတ္နယ္စပ္ရိွ မူဆယ္-နမ့္ခမ္းၾကားေဒသအား စိုးမိုးရန္အ တြက္ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္း ေကာ္မတီကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါသည္။ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းေဒသရွိ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံဘက္မွ ရွမ္းရြာ ၁၉ ရြာ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္မွ ရွမ္းရြာ ၁၆ ရြာ၊ စုစုေပါင္း ၃၅ ရြာအားအေျခခံ၍ ၿမိဳ႕နယ္ ၄ ခု၊ တိုက္နယ္ ၈ ခုပါဝင္သည့္ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းေကာ္မတီကို ေကာ္မတီဝင္ ၁၁ ဦးျဖင့္ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေၾကာင္း၊ အဆိုပါေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္း ေကာ္မတီ သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ SDU ႏွင့္ Shan National Organization Committee- SNOC တို႔ျဖင့္ဆက္သြယ္ကာ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ ေနေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
(ဂ) ဒုတိယဥကၠ႒ျဖစ္သူ ဦးစဝ္ကိုင္ဖသည္ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၄ ရက္ေန႔တြင္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ၊ တိန္ခမ္းလုံရြာရွိ SSA အဖြဲ႕မွ ဗိုလ္မွဴးအဆင့္ရွိ ေမာင္ေအာင္၏ေနအိမ္သို႔ သြားေရာက္ခဲ့၍ ၎တို႔ဖြဲ႕စည္း ထားရွိသည့္ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းေကာ္မတီအား ဒုတိယဥကၠ႒ ဦးစဝ္ကိုင္ဖမွ တာဝန္ခံႀကီးၾကပ္ကာေအာက္ပါ အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရွိရပါသည္-
(၁) ယိုးဒယားႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ရွမ္းအဖြဲ႕အစည္းမ်ားျဖစ္သည့္ SDU/SNOC အဖြဲ႕မ်ား မွ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းေကာ္မတီဝင္မ်ားထံ ဖက္စ္ျဖင့္ေပးပို႔လာသည့္ သတင္းမ်ားအား SSAဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ စိန္ေၾကာ့သို႔ ဆက္သြယ္ေပးပို႔ျခင္း။
(၂) SSA ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ စိန္ေၾကာ့မွေပးပို႔လာသည့္ ျပည္တြင္းႏုိင္ငံေရး အေျခအေနမ်ားကိုSDU/SNOC အဖြဲ႕မ်ားထံေပးပို႔ျခင္း။
(၃) SSA ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ စိန္ေၾကာ့၏လိုလားခ်က္မ်ား၊ ေဆာင္ရြက္လိုေသာ အခ်က္မ်ားအား SDU/SNOC အဖြဲ႕မ်ားထံေပးပို႔ျခင္း။
(ဃ) ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းေကာ္မတီဖြဲ႕စည္းရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ၎တို႔အေနျဖင့္ ေရႊလီ ခ်ိဳင့္ဝွမ္း ေဒသကို အမာခံနယ္ေျမအျဖစ္ စည္း႐ုံးထားရွိရန္၊ ေကာ္မတီမွတစ္ဆင့္ ျပည္ပေရာက္ ရွမ္းအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ အျခားဆန္႔က်င္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ ဆက္သြယ္ ရန္ ျဖစ္ေၾကာင္းသိရွိရၿပီး ေဒသခံရွမ္း လူမ်ိဳးမ်ားအား စည္း႐ုံးေဆာင္ရြက္ လ်က္ရွိပါသည္။ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ SSA အဖြဲ႕မွ ဒုတိယဥကၠ႒ ဦးကိုင္ဖသည္ လား႐ႈိးမွ မူဆယ္သို႔ သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး ဇူလုိင္လ ၄ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာ-တ႐ုတ္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ ဝင္ေပါက္ျဖစ္သည့္ မန္ဝိန္းေပါက္မွတစ္ဆင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၊ က်ိန္ခန္းလုံရြာသို႔ေရာက္ရွိကာ SSA အဖြဲ႕မွ ဗိုလ္ႀကီး အဆင့္ရွိ စိုင္းခမ္းဆြဲ႕၊ ဒုတိယဗိုလ္အဆင့္ရွိ ေကာက္ဟိန္း၊ တပ္ၾကပ္ႀကီးအဆင့္ရွိ စိုင္းစံပန္၊ အမည္စိစစ္ဆဲ ၃ ဦး၊ စုစုေပါင္း ၇ ဦးတို႔ႏွင့္ေတြဆုံ၍ တံခါးပိတ္ အစည္းအေဝးျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ၎းေနာက္ က်ိန္ခမ္းလုံရြာမွေရႊလီသို႔ သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး ေရႊလီျမစ္ဝွမ္းတိုးတက္ေရးတာဝန္ခံ၊ ရွမ္းစာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ အဖြဲ႕ဝင္၊ ေက်းလက္ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတာဝန္မ်ားထမ္းေဆာင္ေနသူ စိုင္းအိုက္ပန္း၊ SSA အဖြဲ႕မွ ဗိုလ္မွဴး အဆင့္ရွိ ဦးခြန္ေနာ္တို႔ႏွင့္ေတြ႕ဆုံခဲ့ၿပီး မူဆယ္သို႔ ျပန္လည္ ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။
(င) ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၅ ရက္ေန႔တြင္ မူဆယ္မွလား႐ိႈးသို႔ ကားျဖင့္ျပန္လာစဥ္ မူဆယ္အထြက္ ေအးရွားေဝါလ္ဂိတ္အနီးတြင္ ပူးေပါင္းအဖြဲ႕ျဖင့္ ရပ္တန္႔စစ္ေဆးခဲ့ရာ ၎ႏွင့္အတူ ပါလာေသာ တပ္ဖြဲ႕ဝင္ ၄ ဦးတို႔ႏွင့္အတူ ၉ မမပစၥတို ၃ လက္၊ ပြိဳင့္ ၃၂ ပစၥတို ၁ လက္၊ အူဇီ ၁ လက္၊ စုစုေပါင္း ၅ လက္တို႔အား သိမ္းဆည္းရမိခဲ့ပါသည္။ ရြက္ဆစ္ဦးစီးေသာ SSA(S) အဖြဲ႕မွ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး အဆင့္ရွိ ေရွာက္ဟန္ဦးစီးသည့္ တပ္ရင္း (၇ဝ၁)ေျမာက္ပိုင္းလႈပ္ရွားအဖြဲ႕သည္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လအတြင္း မူဆယ္-နမ့္ခမ္းေဒသ ရွိ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းေဒသသို႔ စတင္ ဝင္ေရာက္၍ ေဒသခံျပည္သူလူထုအား စည္း႐ုံးကာ လူသစ္စုေဆာင္းၿပီး SSA(S) ဌာနခ်ဳပ္၊ လြယ္တိုင္းလ်ံသို႔ဆက္ သြယ္ရန္ ေအာက္ပါအခ်က္ မ်ား ေဆြးေႏြးခဲ့ ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္-
(၁) SSA ေျမာက္ပိုင္းအဖြဲ႕မွ တပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ားကို SSA(S) အဖြဲ႕မွ စည္း႐ုံးေခၚ ေဆာင္မႈမ်ား မျပဳလုပ္ရန္။
(၂) SSA ေျမာက္ပိုင္းအဖြဲ႕ႏွင့္ SSA(S) အဖြဲ႕တို႔သည္ ရွမ္းျပည္နယ္(ေတာင္ပိုင္း) ႏွင့္ ေျမာက္ပိုင္းနယ္စပ္၌ အခ်င္းခ်င္း ရံဖန္ရံခါပစ္ခတ္မႈမ်ားမရွိေစရန္။
(စ) SSA(S) အဖြဲ႕၏ သေဘာထားျပန္ၾကားခ်က္မွာ SSA ေျမာက္ပိုင္းႏွင့္ ေတာင္ပိုင္းကြဲျပားမႈ မရွိေၾကာင္း၊ SSA/RCSSဟူ၍ တစ္ဖြဲ႕တည္းသာရွိေၾကာင္း၊ ေပါင္းစပ္ ညႇိႏႈိင္း ေဆာင္ ရြက္ ေရးႏွင့္ သတင္းဖလွယ္ေရးတို႔အတြက္ အတိုင္ပင္ခံေကာ္မတီတစ္ရပ္ ဖြဲ႕စည္း သြား မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းရရွိခဲ့ပါသည္။
၃ဝ။ စီးပြားေရးလုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မႈ။ ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပိုင္း) အထူးေဒသ(၃) SSA အဖြဲ႕အေနျဖင့္ ေအာက္ပါစီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားအား လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိပါသည္-
(က) ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပိုင္း) အထူးေဒသ(၃) SSA အဖြဲ႕အေနျဖင့္ အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္သူ ဦးယားေပမွ စီးပြားေရးဌာနတာဝန္ခံအျဖစ္ တာဝန္ယူေဆာင္ရြက္၍ လက္ရွိ ေဆာင္ရြက္ လ်က္ရွိသည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွာ သၾကားစက္လုပ္ငန္း၊ ေက်ာက္မီးေသြး တူးေဖာ္ျခင္းလုပ္ငန္း၊ ခေနာက္စိမ္းလုပ္ငန္း၊မိုင္း႐ွဴးေက်ာက္မ်က္လုပ္ငန္း၊ စိုက္ပ်ိဳးေရး လုပ္ငန္းႏွင့္ ေမြးျမဴေရး စသည့္လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ထို႔ျပင္ အဖြဲ႕ပိုင္အေနျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ လြိဳင္ခုံးအေထြေထြ ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္ေရးကုမၸဏီ၊မႏၲေလးၿမိဳ႕ရွိကုန္စည္ပိ႔ုေဆာင္ေရးႏွင့္ ရွမ္းလင္းေရာင္ျခည္ ကုမၸဏီ၊ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ရွိ လြိဳင္ခုံးေက်ာက္မ်က္/ ဓာတ္သတၱဳ/ေရႊတူးေဖာ္ ေရာင္းဝယ္ေရး ကုမၸဏီ ျဖစ္ၿပီး တပ္မဟာအေနျဖင့္ ကြၽန္းသစ္ထုတ္လုပ္ျခင္းလုပ္ငန္း၊ ရွမၼ႐ူးခ်က္ အရက္လိုင္စင္ လုပ္ငန္း၊ ဝက္သားသတ္လုိုင္စစ္လုပ္ငန္း၊ ခေနာက္စိမ္းလုပ္ငန္း မိုင္း႐ွဴးကုမၸဏီ လီမိတက္ တို႔ျဖစ္ပါသည္။ တပ္မဟာ(၇)လုပ္ငန္းမ်ားမွာ မိုင္း႐ွဴး ေက်ာက္မ်က္တူးေဖာ္ျခင္း လုပ္ငန္း၊ ေတာင္ႀကီး လြိဳင္ခုံးေသာက္ေရသန္႔စက္႐ုံလုပ္ငန္း၊ ကြန္ဟိန္း သားသတ္ လုိင္စင္ႏွင့္ အရက္လိုင္စင္လုပ္ငန္း၊ မိုင္း႐ွဴးခေနာက္စိမ္းလုပ္ငန္း၊ လိေမၼာ္၊ သရက္၊ နာနတ္၊ ေျမပဲ၊ ၾကက္ဆူ၊ လယ္ယာ၊ ေတာင္ယာလုပ္ငန္း၊ ငါးေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္း၊ ႏြားေမြးျမဴေရး လုပ္ငန္းႏွင့္ ဝက္ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းတို႔ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိပါသည္။
(ခ) ထို႔ျပင္ ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပိုင္း) အထူးေဒသ(၃) SSA အဖြဲ႕အေနျဖင့္ လဲခ်ား၊ မိုင္းကိုင္ေဒသမ်ားတြင္ ကြၽန္းသစ္မ်ားအား တရားမဝင္ခိုးထုတ္ကာ တာဝန္မူ၊ တာပိန္းပိကူး တို႔ဆိပ္မွတစ္ဆင့္ ''ဝ''အဖြဲ႕သို႔ဆက္သြယ္ေပးပိ႔ုျခင္း၊ WY ႐ူးသြပ္ေဆးျပားမ်ားအား လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
(ဂ) ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၈ ရက္ေန႔တြင္ KIA ေသာင္းက်န္းသူအဖြဲ႕မွ ဘရမ္စိုင္း၏ညီ အမည္(စိစစ္ဆဲ)ေခါင္းေဆာင္၍ အင္အား ၅ ဦးခန္႔သည္ ဝမ္ဟိုင္း ခန္႔မွန္းေျမပုံၫႊန္း (အိပ္ခ်္-၈၈၅၅၃၉)သို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီး လက္နက္၊ ခဲယမ္းမ်ားဝယ္ယူရန္ ဥပေဒေဘာင္ အတြင္း ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည့္ SSA တပ္မဟာ(၁)ႏွင့္ လာေရာက္ ဆက္သြယ္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ SSA တပ္မဟာ(၁)အဖြဲ႕သည္ ၎တို႔နယ္ေျမအတြင္းရွိ ေက်းရြာမ်ားမွ တစ္ရြာလွ်င္ ဘိန္း ၅ဝ က်ပ္သားစီ အခြန္အျဖစ္ ေကာက္ခံလ်က္ရွိေၾကာင္း၊ ဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးသူမ်ားထံမွ ဘိန္းတစ္ပိႆာလွ်င္ ေငြက်ပ္ ၅ သိန္းႏႈန္းျဖင့္ ဝယ္ယူ စုေဆာင္း လ်က္ရွိေၾကာင္း၊ ရရွိေသာဘိန္းမ်ားအား ဝမ္ဟုိင္းတြင္ သိုေလွာင္ထားရွိပါသည္။ WY စာတမ္းပါ စိတ္ၾကြ႐ူးသြပ္ ေဆးျပားမ်ားကိုလည္းထုတ္လုပ္လ်က္ရွိေၾကာင္း၊ မူးယစ္ ေဆးဝါးခ်က္လုပ္ႏိုင္ရန္ တ႐ုတ္ ပညာရွင္ ၂ ဦးအား ငွားရမ္းထားၿပီး ဝမ္ဟိုင္း၌ ေနထုိင္ေစ လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
(ဃ) ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔တြင္ ဝ၄ဝဝ နာရီခ်ိန္တြင္ သတင္းအရ မုိင္းရွဴးၿမိဳ႕နယ္၊ နမ့္ေတာင္းေက်းရြာေန SSA ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖဲြ႕၊ တပ္မဟာ(၁)မွ စီးပြားေရးအဖဲြ႕ဝင္ ဦးေကာစလ၏ေနအိမ္သုိ႔ ဝင္ေရာက္ရွာေဖြရာ ေနအိမ္အတြင္းတြင္ မည္သည့္မူးယစ္ ေဆးဝါးမွ် မေတြ႕ရေသာ္လည္း ဦးေကာစလစိုက္ပ်ိဳးထားသည့္ ဘိန္းခင္း ၄ ဧက အတြက္ ဘိန္းစုိက္ပ်ိဳးခြင့္ျပဳကဒ္ အခြန္အျဖစ္ ဘိန္း ၃ဝ က်ပ္သားအား လြန္ခဲ့ေသာ ၁ဝ ရက္ခန္႔က ပံုစံေက်းရြာေနSSA ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖဲြ႕၊ တပ္မဟာ(၁) ဒုတိယစီးပြားေရးအဖဲြ႕ဝင္ နယ္ေျမ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအဆင့္ရွိ တပ္ၾကပ္ႀကီး ေအာင္ၫြန္႔ထံ သြားေရာက္ပုိ႔အပ္ခဲ့ေၾကာင္း ထြက္ဆုိခဲ့သျဖင့္ တပ္ၾကပ္ႀကီး ေအာင္ၫြန္႔ေနအိမ္သုိ႔ ဝ၅ဝဝ နာရီခ်ိန္တြင္ ဝင္ေရာက္ ရွာေဖြရာ ေနအိမ္ေစ်းဆုိင္အတြင္းရွိ တုိင္ၾကားတြင္ ပလပ္စတစ္အျဖဴေရာင္ျဖင့္ထုတ္ ထားသည့္ ဘိန္းစိမ္းတစ္ထုတ္ အေလးခ်ိန္ ဝ.ဝဝ၈ ကီလုိခန္႔အား ရွာေဖြေတြ႕ရွိၿပီး ေနအိမ္အိပ္ခန္းေခါင္းရင္းအထက္တြင္ တံဆိပ္မပါ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံလုပ္ ၉ မမ ပစၥတုိ ၁ လက္၊ ၎က်ည္ကဒ္ ၃ ခု၊ က်ည္ ၆ ေတာင့္၊ လက္ကိုင္ စကားေျပာစက္တစ္လံုး၊ မူးယစ္ေဆးဝါးသယ္ေဆာင္ရာတြင္အသံုးျပဳသည့္ လိုင္စင္မဲ့ဆိုင္ကယ္ တစ္စီးတုိ႔အား ရွာေဖြေတြ႕ရွိသျဖင့္ မူးယစ္အထူးအဖဲြ႕မွ သိမ္းဆည္းခဲ့ပါသည္။ SSA တပ္မဟာ(၁) မွ တပ္ၾကပ္ႀကီး ေအာင္ၫြန္႔အား စစ္ေဆးေမးျမန္းရာ လြန္ခဲ့သည့္ ၅ ႏွစ္ခန္႔ကSSA ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တပ္မဟာ(၁) စီးပြားေရးတာဝန္ခံဗုိလ္မွဴးအဆင့္ရွိ ခ်င္းပီးမွ ၉ မမပစၥတုိအား ထုတ္ေပးထားျခင္းျဖစ္ၿပီး ၎ေသနတ္အား တရားမဝင္ ကုိင္ေဆာင္ထားျခင္း ျဖစ္သည့္ အျပင္၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔၌ မုိင္းရွဴးၿမိဳ႕နယ္၊ ေနာင္အက္ ေက်းရြာအုပ္စု၊ နန္းမြန္းရြာ ဘိန္းခ်က္စခန္းေန SSA ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္မဟာ(၁) အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ စီးပြားေရး တာဝန္ခံ ဗုိလ္မွဴး အဆင့္ရွိ ထြန္းလင္း၏ ၫြႊန္ၾကားခ်က္အရ နမ့္ေတာင္းေက်းရြာ အုပ္စုအတြင္းရိွ ေက်းရြာမ်ားေန ဘိန္းစုိက္ပ်ိဳးသည့္ ရြာသူရြာသားမ်ားထံမွ တစ္အိမ္လွ်င္ ဘိန္းစိမ္း ၆ က်ပ္သားႏႈန္း၊ တစ္ရြာလံုး အတြက္ ဘိန္းစိမ္း ၁ ပိႆာ ၈၉ က်ပ္သားခန္႔အား မတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔ ၁၄ဝဝ နာရီခ်ိန္တြင္ နမ့္မြန္းရြာဘိန္းခ်က္စခန္းေန ဗုိလ္မွဴးအဆင့္ရွိ ထြန္းလင္းထံသုိ႔ သြားေရာက္အပ္ႏွံခဲ့ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ မူးယစ္ေဆးဝါး မ်ားအားသယ္ေဆာင္၊ လဲႊေျပာင္း၊ လက္ဝယ္ထားရွိသူ ေအာင္ၫြန္႔႔ ပံုစံေက်းရြာေနသူႏွင့္ ေကာစလတု႔ိႏွစ္ဦးအား လိြဳင္ေဆာင္ေထာက္ရဲစခန္းမွ မူးယစ္ေဆးဝါးႏွင့္စိတ္ကုိေျပာင္း လဲေစေသာ ပုဒ္မ ၁၅/၁၆(ဂ)/၂၁/၂၂ ျဖင့္ အမႈဖြင့္အေရးယူေဆာင္ရြက္ထား ရိွေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
၃၁။ မဟာမိတ္အဖဲြ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္မႈ။ ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပုိင္း) အထူးေဒသ (၃) SSA အဖဲြ႕အေနျဖင့္ ေအာက္ပါအတုိင္း မဟာမိတ္အဖဲြ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္မႈ မ်ားျဖစ္ပါ သည္-
(က) ရွမ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပုိင္း) အထူးေဒသ(၃) SSA အဖဲြ႕အေနျဖင့္ SSNA၊ SNLD၊ SSA(S) ရြက္ဆစ္ အဖဲြ႕မ်ားႏွင့္ပူးေပါင္း၍ ရွမ္းအမ်ိဳးသားမ်ားကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရရွိေရးအတြက္ ညႇိႏႈိင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားရွိေၾကာင္း၊ တစ္ဖက္မွလည္း ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းေဒသကုိ အမာခံ နယ္ေျမအျဖစ္ စုစည္းထားရွိၿပီး၊ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းေဒသတြင္လည္း SSA(S)အဖဲြ႕မ်ားမွ တပ္ရင္း(၇ဝ၁) ေျမာက္ပုိင္းလႈပ္ရွားအဖဲြ႕မ်ားအား ဝင္ေရာက္၍ လူသစ္စုေဆာင္းျခင္း၊ လြယ္တုိင္းလွ်ံသုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္၍ စစ္သင္တန္းမ်ား ပုိ႔ခ်လ်က္ရွိျခင္း တုိ႔ေၾကာင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ (ေျမာက္ပုိင္း) အထူး ေဒသ(၃)အဖဲြ႕အေနျဖင့္ SSA(S) အဖဲြ႕မ်ားႏွင့္ စစ္ေရးအရ မဟာမိတ္ ဆက္သြယ္မႈမ်ား ရွိႏုိင္ေၾကာင္း ယူဆရပါသည္။
(ခ) ထုိ႔ျပင္ရွမ္းျပည္(ေျမာက္ပုိင္း) အထူးေဒသ(၃) SSA အဖဲြ႕သည္ လဲခ်ား၊ မုိင္းကုိင္ ေဒသမ်ားမွ တရားမဝင္ကြၽန္းသစ္မ်ားႏွင့္ WY စိတ္ၾကြ႐ူးသြပ္ ေဆးျပားမ်ားအား ရွမ္းျပည္နယ္ (ေျမာက္ပုိင္း) အထူးေဒသ(၂)အဖဲြ႕မ်ားသုိ႔ ဆက္သြယ္ပုိ႔ေဆာင္ လဲလွယ္ ျခင္းမ်ား၊ မူယစ္ေဆးဝါးေရာင္းခ်ရရွိ သည့္ေငြအစား လက္နက္မ်ားကုိ တင္သြင္းျခင္းမ်ား စသည့္သတင္းမ်ား ရရွိထားျခင္းတို႔ေၾကာင့္ SSA အဖဲြ႕သည္ အထူးေဒသ(၂) ''ဝ''အဖဲြ႕ႏွင့္ လက္နက္ ေမွာင္ခုိမႈ/ မူးယစ္ေဆးဝါးေရာင္းဝယ္မႈႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ တရားမဝင္ စီးပြားေရးအရ မဟာမိတ္ဆက္သြယ္မႈမ်ားရွိေၾကာင္း သိရွိရပါ သည္။
နိဂံုး
၃၂။ ဦးေဆးထင္ ထိန္းသိမ္းခံရၿပီးေနာက္တြင္ ဦးလြယ္ေမာင္းမွ ဥကၠ႒အျဖစ္ ဆက္လက္ေခါင္းေဆာင္ခဲ့ ေသာ္လည္း အဓိကအားျဖင့္ တပ္မဟာ(၁)တပ္မဟာမွဴး ပန္ဖမွ ၾသဇာသက္ေရာက္မႈ အရွိဆံုးျဖစ္ပါသည္။ ပန္ဖသည္ သေဘာထားတင္းမာသူျဖစ္ၿပီး လဲခ်ား၊ ေက်းသီး၊ မုိင္းကုိင္ေဒသမ်ားမွ ကြၽန္းသစ္မ်ားတရားမဝင္ ခုိးထုတ္ကာ တာပန္မူကူးတုိ႔ဆိပ္မ်ားမွတစ္ဆင့္''ဝ'' အဖဲြ႕သို႔ ဆက္သြယ္ပုိ႔ေဆာင္ျခင္း၊ သစ္ဖုိးေငြမ်ားအစား လက္နက္မ်ားျပန္လည္တင္သြင္းျခင္း၊ WY ေဆးျပားမ်ားျဖင့္ လဲလွယ္တင္သြင္းျခင္း မ်ား ျပဳလုပ္လ်က္ ရွိေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ပန္ဖ၏ ဝမ္ဟုိင္းေဒသ အင္အားျဖန္႔ခဲြမႈအရ ဝမ္ဟုိင္းေက်းရြာတြင္ အင္အား ၁ဝဝ ခန႔္သာထားရွိေသာ္လည္း အင္အားအမ်ားစုအား ဝမ္ဟုိင္းဝန္းက်င္တြင္ ျဖန႔္ခဲြထားရွိၿပီး ၅၇ မီလီမီတာ ဘဇူကာ၊ ၁၂ဝ မီလီမီတာ စိန္ေျပာင္းမ်ားႏွင့္၊ ေနာက္ပြင့္လက္နက္ႀကီးမ်ားပါ တပ္ဆင္ေပး ထားေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ရွမ္းျပည္နယ္ (ေျမာက္ပုိင္း) အထူးေဒသ(၃)၏ စစ္ေရးဆုိင္ရာကိစၥအားလံုးကုိ ပန္ဖမွ ကြပ္ကဲအုပ္ခ်ဳပ္မႈရွိေနၿပီး ဥကၠ႒လြယ္ေမာင္းမွ ႐ုပ္ျပအုပ္ခ်ဳပ္သည့္ အေနအထားတြင္ ရွိေနေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။
၃၃။ လက္ရွိ ဒုတိယဥကၠ႒ျဖစ္သူ စဝ္ကုိင္ဖသည္ SDU၊ SNLD အဖဲြ႕မ်ား၏ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကုိ ေထာက္ခံၿပီး ရွမ္းလူမ်ိဳးႏွင့္ အစြန္းေရာက္စိတ္ဓာတ္မ်ားကုိ ေရွ႕တန္းတင္ကာ လက္နက္ကုိင္လမ္းစဥ္ကုိ စြန္႔လႊတ္ လုိျခင္းမရွိေသးေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။ ¤င္းသည္ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းေဒသရွိ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံဘက္မွ ရွမ္းရြာ ၁၉ ရြာ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံဘက္မွ ရွမ္းရြာ ၁၆ ရြာ၊ စုစုေပါင္း ၃၅ ရြာအား အေျခခံ၍ ၿမိဳ႕နယ္ ၄ ခုႏွင့္ တုိက္နယ္ ၈ ခုပါဝင္သည့္ ေကာ္မတီဝင္ ၁၁ ဦးျဖင့္ ေရြႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းေကာ္မတီကုိ ျပန္လည္ဖဲြ႕စည္းခဲ့ၿပီး ထုိင္းႏုိင္ငံအေျခစုိက SDU ႏွင့္Shan Natioal Organization Committee-SNOC တုိ႔ျဖင့္ ဆက္သြယ္ကာ ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ၎အျပင္ ပန္ဖ၏ တပ္မဟာ(၁) နယ္ေျမအတြင္း ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလမွ မတ္လထိ အင္အား ၂ဝဝ ျဖင့္ တပ္သားသစ္ သင္တန္း ဖြင့္လွစ္ခဲ့ပါသည္။
၃၄။ တပ္မဟာ(၁)နယ္ေျမအတြင္း အမ္(၂၂) လက္နက္ငယ္မ်ားအစား ဖုိင္ဘာေခါက္ဒင္ျဖင့္ လက္နက္ ငယ္ပံုစံသစ္မ်ားကုိ ေျပာင္းလဲကုိင္ေဆာင္ေနေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ၎အျပင္ တပ္မဟာ(၁) နယ္ေျမ အတြင္း လုိင္စင္မဲ့ယာဥ္ငယ္ ၁ဝဝ စီးခန္႔ႏွင့္ တီ-၆ဝဝ အမိ်ဳး အစားယာဥ္ ၄ဝ စီးခန္႔ရွိေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ပန္ဖသည္ အမ်ိဳးသားညီလာခံၿပီးစီး၍ လက္နက္ကုိင္အဖဲြ႕မ်ား လက္နက္စြန္႔လႊတ္ရန္ရွိလာပါက သေဘာ ထား တင္းမာသူတစ္ဦးျဖစ္လာႏုိင္ၿပီး '' အဆင္ေျပလ်င္ေျပသလုိေနမည္၊ အဆင္မေျပလ်င္ ေတာျပန္ခုိမည္၊ ဘယ္ေတာ့မွ လက္နက္ခ်မည္မဟုတ္'' ဟူသည့္ သေဘာထားကို လက္ကုိင္ထားသူျဖစ္ပါသည္။
၃၅။ တပ္မဟာ(၁)၊ တပ္မဟာ(၇)တုိ႔သည္ ကြန္ဟိန္းၿမိဳ႕နယ္၊ ဟုိပန္၊ဝမ္မုိင္၊ ဝမ္မတ္၊ ေဟာင္လိတ္ တစ္ဝုိက္ ဘိန္းခင္း ၄၅ ဧကခန္႔ကုိ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ပူူးတဲြဖ်က္ဆီးခဲ့ေသာ္လည္း အျခားသတင္းမ်ား အရ ေနာင္ခမ္းေက်းရြာအနီး နမ့္ပန္ေခ်ာင္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ စိတ္ၾကြမူးယစ္ေဆးဝါးခ်က္လုပ္ရန္ စီစဥ္ ေနေၾကာင္း သိရွိရသျဖင့္ မူးယစ္ေဆးဝါးလုပ္ငန္းတြင္ ပါဝင္ပတ္သက္မႈမ်ားရွိေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ လူမ်ိဳးေရးစိတ္ဓာတ္ ျပင္းထန္သူ ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕၏ခ်ဳပ္ကုိင္မႈေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရ၏ေစတနာမွန္ ကုိ နားလည္သေဘာေပါက္မႈ အျပည့္အဝမရွိေသးသျဖင့္ အစြန္းေရာက္စိတ္ဓာတ္ ေရွ႕တန္းတင္ ကာ ျပည္ပ ပေယာဂႏွင့္ SSA(S) အဖဲြ႕မ်ား၏ ေသြးထိုးသပ္လွ်ိဳမႈအေပၚ ဟန႔္တားႏုိင္ရန္အတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရအေပၚ ယံုယံုၾကည္ၾကည္လက္တဲြလာေစရန္ ရင္းႏွီးပြင့္လင္းစြာစည္း႐ံုးၿပီး ေဒသဖံြ႕ၿဖိဳးေရးအေပၚ ပံ့ပုိးကူညီေပးျခင္းမ်ား လုပ္ေဆာင္သင့္ပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ ျပည္ပပေယာဂ၏ သပ္လွ်ဳိေသြးခဲြမႈမ်ားေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရႏွင့္ တပ္မေတာ္ အေပၚ မမွန္ကန္ေသာနည္းလမ္းျဖင့္ ဦးတည္လႈပ္ရွားလာႏုိင္သျဖင့္ အထူးဂ႐ုျပဳ ေစာင့္ၾကည့္ရမည့္အဖဲြ႕ျဖစ္ပါ သည္။
